Van Bechet tot Bernstein

Als vervolg op de avond die Lennart Bouman in 2019 verzorgde over de verwerking door jazzpianisten van melodieën uit de klassieke muziek, besteden we op deze avond aandacht aan de invloed die de jazz op de klassieke muziek had in de eerste helft van de vorige eeuw. We spitsen dit toe op de relatie tussen de  Verenigde Staten en Frankrijk. Aan het einde van de negentiende eeuw kwam onder de Afro-Amerikanen de jazz als muziekvorm op, in het bijzonder de sterk ritmische “Ragtime”. Deze trok kort na zijn ontstaan de aandacht van de componist Charles Ives die zijn Ragtime Dances componeerde. Mede ingegeven door lokale wetten die de vrijheid van de zwarte bevolking sterk beperkten, weken rond 1920 veel beroemde musici, onder wie Duke Ellington en Sidney Bechet voor korte of langere tijd uit naar Parijs, waar zij gastvrij werden ontvangen en veel invloed hadden op vooral Franse componisten (onder wie Debussy, Ravel en Milhaud) die jazz in hun muziek verwerkten. Pas later volgden componisten uit andere landen. Aan het einde van de avond zijn we weer terug in de Verenigde Staten, waar inmiddels ook enkele zwarte componisten faam verwierven met werk dat jazz en klassiek mengde, zoals Scott Joplin, William Grant Still en Florence Price en ook blanke componisten als Gershwin en Bernstein zich door de jazz lieten inspireren.

Datum: donderdag 17 november 2022, 20.00 uur
Leiding: Lennart Bouman en ds. Wim Brouwer